Na de voorstelling in het Hadi Shehu stadstheater van Gjakova, gingen we naar het huis van mevrouw Ferdonije Qerkezi. Haar vier zonen en haar man werden in 1999, tijdens de strijd om Kosovaarse onafhankelijkheid, door Servische agenten meegenomen en gedood. Sindsdien heeft zij niets meer veranderd aan haar huis - het is een museum geworden, ter nagedachtenis van dat moment in de geschiedenis en een monument voor haar vermoorde gezin.
Indrukwekkend en tot nadenken stemmend. Wat betekent het voor een mens om in de donkerste momenten van haar leven te blijven leven. Het is een krachtig statement, maar tegelijk op menselijk niveau een vreeswekkend idee - om bewust vast te blijven zitten in het verdriet en te besluiten niet verder te gaan (wat dat dan ook betekent). Hier slijt tijd niet - maar verankert.
Reactie plaatsen
Reacties