𝗥𝗲𝗽𝗲𝘁𝗶𝘁𝗶𝗲𝘀 ‘𝗣𝗲𝗿𝗳𝗲𝗰𝘁 𝗴𝗶𝗿𝗹’ 𝗶𝗻 𝘃𝗼𝗹𝗹𝗲 𝗴𝗮𝗻𝗴!Het wordt een feestje: een decor dat blijft verrassen en een therapiesessie die langzaam verandert in een psychologische thriller vol onverwachte wendingen…📣 Vanavond krijg je alvast een sneak peek!Tijdens een openbare repetitie lichten we een tipje van de sluier op. Benieuwd waar we mee bezig zijn? Kom kijken, luisteren én meepraten. Na afloop gaan we graag met je in gesprek over wat je opviel, raakte of verraste.🕢 19:30 | Schouwburg OgteropAanmelden via de website mag, maar gewoon binnenlopen kan ook!𝗭𝗶𝗲𝗻 𝘄𝗲 𝗷𝗲 𝗱𝗮𝗮𝗿?

Met enige jaloezie kijk ik naar de andere kant van de wereld, waar hele wouden Amerikaanse eik in prachtige roodtinten de herfst aankondigen. Maar onze gele bladverloop kan ook erg mooi zijn. Zeker met de zon erop en tegen een blauwe lucht.

Ik hoor niet bij de mensen die chagrijnig worden van ontijdige feestdagartikelen. Pepernoten in augustus doen me geen verdriet. En van kerstafdelingen die worden opgebouwd in oktober word ik alleen maar blij. In de Bijenkorf en de Intratuin staat er al een heel winterwonderland in de steigers. En ook in het openluchtmuseum is de kerstsfeer ingetreden. Deze kerstbal krijg ik van mijn moeder, een tram in de boom, ik heb nu al zin in het optuigen!

De Brief van Jibbe, nummer 179 - Lieve Lijsttrekkers. Geschreven in Sofia, vooruitziend op de verkiezingen, die zoals Europa in Bulgarije, net zoveel hoop als afkeer inboezemen...

Met Borre, Ida en Mia naar de lieve voorstelling Ridder Robin van Dear T. Volgens Ida ging het over Oorlog en Liefde. Volgens Mia ging het over Ridders ('want die hebben we nu op school'). Ze hebben allebei gelijk volgens de website:Robin is een dappere ridder en kan zwaardvechten als de beste. Als ze op een dag aan het vechten is op het slagveld, gebeurt haar iets wat ze nog nooit heeft meegemaakt. Ze wordt plotsklaps verliefd op haar tegenstandster. Een prachtige ridder die net zo stoer is als zij. In paniek rent ze weg, het bos in. Ze durft niet naar huis, want welke ridder wordt nou in het midden van de strijd verliefd, wat zullen ze thuis wel niet denken? Na heel lang rennen valt ze midden in het bos in slaap. De volgende ochtend schrikt ze wakker en staat die prachtige ridder voor haar. Wat moet ze doen? Kiest ze voor de liefde of voor haar land? Of is dat beide misschien wel mogelijk?

Averno, volgens de Romeinen de toegang tot de Onderwereld, is de titel van een door Radna Fabias (met extra 's' op de kaft, wonderlijk genoeg) vertaalde bundel van Louise Glück. De weg naar deze onderwereld wordt door Glück (what's in a name) van poëzie voorzien. Altijd de beste manier om naar het einde te vertrekken, met poëzie.

Borre is tien jaar!

De zwijnen waren wild, de vlaai was kers, en er was een kasteel. Limburg - ik keer er altijd naar terug.

Na de val van het communisme wisten ze in Bulgarije even niet wat ze aan moesten met alle beelden van gevallen verlossers. Achter het ministerie van cultuur hebben ze een veldje vrijgemaakt om de beelden op te slaan. Een soort depot dat ze maar een museum hebben genoemd, zo verdien je er nog wat Lev aan. In het kleine beeldentuintje struin je langs de Lenins, Stalins, Che's en mindere goden van het communistische universum, naast boeren, partizanen en industriële arbeiders.

De Vitosha Boulevard (of, de Витошка) is de brede winkelstraat van Sofia (ketens en souvenirs) die zo genoemd is naar het Vitosj-gebergte waarvan je vanaf die straat de eeuwige sneeuw kan zien (mits er geen wolk rondgekruld ligt). Omdat winkelen ook maar eventjes leuk is, besloten Greg en ik de taxi te pakken naar de bergen. De chauffeur, die snel oppikte dat we Nederlanders waren, vroeg of André van Duin nog leefde. Zijn moeder, Svetlana, had veertig jaar terug kleine rolletjes gespeeld in drie van zijn films. Het gesprek ging via de vertaalapp van zijn telefoon, maar de details waren zo specifiek dat hier vast een waarheid in de taxi mee reed. Aan de voet van de bergen besloten we naar een waterval te hiken. De Boyana Waterval, met vijfentwintig meter de hoogste waterval van het massief die 's winters wel eens vast vriest - wat ik een mooi idee vindt, een bevroren waterval. Het is een klimroute, in de rots zitten oogjes die je kan gebruiken om omhoog te boulderen. We aten Khinkali in een Georgisch restaurant en reden terug naar Sofia met een goedlachse taxichauffeur die een klein hondje op zijn schoot had zitten. Pokémon.