Vliegtuig

Er komt een dag dat je het vermogen om te vliegen kwijtraakt - ik hoop dat die dag nog lang op zich laat wachten.

Lees meer »

Sneeuwklok en krokus

Zodra kleur de grond uit kruipt, teer en taai, de nachtvorst trotserend, weet je dat de dagen écht langer worden en het voorjaar begint te woelen in zaden, knoppen, wortels en bioritmes. Altijd een moment om naar uit te kijken.

Lees meer »

Post-its en lasvonken

Langs bij Vis a Vis om de voorstelling Carrousel voor te bespreken, over de intergenerationeel veranderende betekenis van entertainment; de mensententoonstellingen van eind negentiende eeuw; invechten en uitvluchten en een bonte kermis met voor Vis a Vis kenmerkende spectaculaire beelden. De post-its aan de muur schetsen de eerste contouren van het stuk. De lasvonken spatten op de bouwplaats / speelplaats in voorbereiding van Baby Blue, de komende zomervoorstelling.

Lees meer »

Golf

De beroemde negentiende-eeuwse houtsnede Kanagawa-oki nami-ura (Onder de golf voor de kust van Kanagawa of de grote golf van Kanagawa) van Katsushika Hokusai is een van mijn favoriete kunstwerken. Een enorme golf, die met schuimende klauwen op de berg Fuji aast (die tot besneeuwd puistje is gereduceerd en, leuk detail, in vorm terugkomt in de voorste golf), het hulpeloze scheepje dat het lot in handen van onberekenbaar natuurgeweld moet leggen, de compositie van water en steen waarbij het vloeibare oneindig veel meer kracht lijkt te hebben dan het onverzettelijke. Duizenden afdrukken zijn gemaakt van de houtsnede en daar nog weer honderdduizenden reproducties, waarvan iedere houtdruk een eigen uniciteit heeft en iedere reproductie lijdt aan veelvormigheid. En dan is er nog schilderen-op-nummer, de meest ambitieloze hobby die er is; hoe goed je er ook in wordt, het blijft een invuloefening. Maar het is juist dat ambitieloze, die invuloefening die me erin aantrekt. Het is meditatief priegelwerk waarin je langere tijd met een favoriet kunstwerk door mag brengen. Ik verheug me nu al om '20' van een tweede laag te voorzien en ook op het vullen van de grote witte leegte met '18'.

Lees meer »

Neus

In de Diemen Studio hadden we vanmiddag aftrap van Cyrano, waarbij Jeroen Spitzenberger de taart feestelijk aansneed en daarbij symbolisch zijn neus offerde.

Lees meer »

Ik droomde een haiku

Misschien omdat het de week van de poëzie is, misschien omdat de nachten woelig zijn met gloeiende kinderen naast me die me van de bedrand duwen, misschien omdat de kattennachten door mijn slaap heen breken, maar om kwart voor vier in de nacht werd ik wakker en had ik een paar vreemde regels in mijn hoofd, die overgebleven waren van een droom.

Lees meer »

Vol van genade

In januari gaf ik op de vrijdagen les op de toneelacademie in Maastricht. Wanneer ik in de gelegenheid ben, ga ik graag langs bij de Onze Lieve Vrouwe in Maastricht en brand ik een kaarsje. 

Lees meer »

Lachende engel / huilende engel

In reactie op mijn nieuwe nieuwsbrief, die op gedichtendag verscheen en de titel 'ga je als een engel gedragen' had (een zin uit het gedicht America van Allen Ginsberg), kreeg ik een mail van iemand die naar Reims was geweest en daar op de kathedraal een Lachende Engel had gezien. 

Lees meer »

Straatpoëzie

30 januari is gedichtendag. Elf jaar geleden werd er, bij de eerste steenlegging van Het Paradijs in Arnhem, een tegel geplaatst met een paar regels tekst van mij (uit het stuk Eindland - dat ik voor tgEcho schreef). Op de leuke site straatpoëzie kan je grasduinen door openbare poëzie in Nederland. Gedichtendag is bij uitstek de dag voor zo'n wandeling!

Lees meer »

Own this shit!

De repetities voor OWN THIS SHIT! van YoungGangsters zijn begonnen. Een jaren tachtig krakerpunkvoorstelling. Dus de hanenkam mocht niet ontbreken! (Ik heb er toen ik twintiger was ook een gehad, maar niet zo'n uitbundige...)

Lees meer »

Door het Stof

De voorstelling Door het Stof speelt zich af rondom de stakingen in de textielindustrie, eind negentiende eeuw. Historicus Marco Krijnsen, als researcher aan het project verbonden, vond een boek met daarin steunbetuigingen van de arbeiders aan textielbaron Van Heek, waarin zij hun baas (die overigens de staking 'won') een hart onder de riem steken. Tekenend voor de verhoudingen tussen werkgevers en werknemers, waarbij de werknemers sorry zeggen als hun vraag om betere werkomstandigheden met hoon ontvangen wordt.

Lees meer »