Vanmiddag om 14:00 in de Theresiakerk Maastricht speelt philzuid het PhilXmas familiconcert De Vonk.

Sol en Ida zongen in het Engelenkoortje voor de dienst bij Driegasthuizengroeplocatie Klingelpoort, Mia was ook verEngeld (ze wilde niet zingen maar nam wel vanzelf de pose van Rafaëls engeltjes aan...). Tijdens de overdenking, toen de geestelijk verzorger sprak over angst en licht, fluisterde Mia in mijn ook 'je weet dat ik in monsters geloof hè?' Ik had haar graag willen vertellen dat die niet bestaan, maar ik probeer niet te liegen. Ik vroeg haar waar die monsters zich bevonden. 'In mijn hart,' zei ze. Ook daarvan kon ik niet zeggen dat het niet waar was. Alleen dat ik het kende, dat ook in mijn hart monsters wonen. Ik vroeg of ze iets wist om de monsters zacht te krijgen, niet om ze weg te jagen, maar om vrienden met ze te worden. Knuffelen, was haar antwoord, kan misschien wel een beetje helpen. 

De eerste drie proefexemplaren van De Lieve Jibbe zijn gedrukt en goedgekeurd! Ze zijn nét niet klaar voor onder de kerstboom, maar je kan al wel een exemplaar voorbestellen bij de theaterboekhandel.nl. Met een persoonlijke boodschap en handtekening van mij erin voor wie dat wil!

Het begint nu heel concreet te worden, De Lieve Jibbe (de bundeling brieven die ik elke zondagochtend op NPO Klassiek voorlees) heeft vorm gekregen en zal dra, na de laatste correcties, gematerialiseerd worden. Zondag 28 december geef ik live het eerste exemplaar weg tijdens de laatste zondag dat ik op dat plekje op de radio ben, aan eindrecteur deluxe Marielle van Kilsdonk, die me deze kans en deze plek gegeven heeft. 

Ik schrijf het libretto voor een nieuwe opera van Silbersee, en ondervraag de deelnemers over hun biechtgeheimen...

De prachtige teaser van Moeder van Europa is verschenen - vergis je niet, het gaat stormen!

Al sinds een jaar of vijf wordt op uitdrukkelijke eis van Mia en Ida naast koek en chocola de kerstboom ook volgehangen met bifikransjes.

Met Ida naar het Zwanenmeer in het Concertgebouw, een uitvoering van delen van de muziek met de vertelling van het sprookje. Bij de ingang stonk het naar braaksel - er waren stinkbommen gegooid. Ik was erg geïntrigeerd door de man die onder andere de triangel speelde (op de foto speelt hij staalplaat waarmee donder wordt verklankt, later roffelde hij ook op een drum). Het vereist grote toewijding om deze taak op je te nemen. Bij het applaus brak zijn ernstige gezicht open tot een grote glimlach. Ik ben fan.

In de Italiaanse krant Il Manifesta verscheen een verslag van Franco Ungaro over de Kosovo / North Macedonia theatre showcase. Ik vroeg ChatGPT om een vertaling (zie onder het artikel), vergeef me, maar mijn Italiaans is te belabberd om een vertaling te maken...

Het is Paarse Vrijdag - of Spirit Day (genoemd naar de paarse baan in de regenboogvlag, die voor spirit staat). Dus ik draag mijn paarse polo met een regenbooghartje vandaag. 

Omdat ik vier daglichtlampen op mijn zolderkamertje heb branden en de verwarming zachtjes neuriet, besloot een bloem alvast hallo te zeggen. Beetje lente in de werkkamer...

Ik begeleidde een student van de Amsterdamse toneelschool, Rhodé Gerrits, die een dynamisch, dystopisch, poëtisch, muzikaal, grappig en aangrijpend kortstuk presenteerde - erg indrukwekkend. Onder het publiek bevond zich iemand die me aansprak en zei: je kent mij niet hoor. Toen zag ik, in zijn gezicht, het gezicht van zijn moeder - mijn klasgenoot op de Toneelacademie in Maastricht (gevoelsmatig zeven maanden geleden, getalsmatig vijfentwintig jaar geleden). De nieuwe generatie.