Ik werd vanochtend om vijf uur wakker en omdat ik niet meer in slaap kon vallen, ging ik wandelen (rennen mag nog niet, ik hoop binnen twee weken weer...). Ik liep de stad in en zag de schouwburg nog verder onttakeld. Hier liepen ze, stijf van de zenuwen, vol van opwinding, vol zin het publiek te ontmoeten. Er zal weer nieuwe ruimte komen die met verbeelding wordt gevuld.
Reactie plaatsen
Reacties