Mijn vlucht gaat vroeg maar gelukkig word ik bij zonsopgang gewekt door een melodieuze muezzin van de moskee naast mijn hotel in de Skopje Bazaar. Ik combineer hardlopen met sightseeiing en probeer Skoje in een halve ochtend te doorkruisen. Van het eenlaags stratenplan met bijna Turks middeleeuwse winkeltjes waar mijn hotel staat naar de megalomane Macedonische marmergekte in het centrum. Het is bizar, de stad voelt veel te klein voor deze grootheidswaanzinnige architectuur. Het zit in het DNA van Skopje, denk ik, want ook staan er oudere brutalistische gebouwen (die ik geweldig vind trouwens) en monumenten. Een wonderlijke stad om doorheen te rennen. Van het standbeeld van Alexander de Grote tot het Moeder Theresa wandelpad en de mogelijkheid tot baardtransplantatie. Een regio om naar terug te keren.
Reactie plaatsen
Reacties