Op een dagje Antwerpen is een rondje musea altijd een goede tijdsbesteding. Ik zag gedichten van Bernard Dewulf zacht geprojecteerd vanuit het plafond die je met je eigen handen scherp kon stellen. Ik zag Zuid-Amerika uit een boterham gekauwd. Ik zag een waarschuwing voor explosieve kunst. Ik zag een schilderij en wittinten en een gevallen astronaut, het enige kunstwerk op de maan (ik zocht lang naar een aluminium replica maar heb nog niks gevonden). Ik zag een masker van Josephine Baker. Ik zag een abstract gemaakt met vlammenwerper. Ik zag spijkers en ijzerdraad in geometrische patronen. Ik zag een opgeblazen hondenschedel en een beeldje van Nick Cave. Ik zag bronzen onkruid, groen geverfd, uit de plinten steken. En ik zag een bronzen sculptuur van Arnaldo Pomodoro - een kunstwerk dat diep indruk op me maakte. Het is abstract en tegelijkertijd een visie op het afbrokkelen (en verheerlijken) van de moderne stad. Erg mooi werk. Ik zocht de kunstenaar op, hij blijkt afgelopen zomer overleden te zijn.
Reactie plaatsen
Reacties