Het was première in Maastricht. BV Vastgoed speelde in Theater aan het Vrijthof. Snel, scherp, grappig. Ik ben bevooroordeeld, ik weet het. Maar goed, zo'n ensemble kan het telefoonboek nog spelen en er een succes van maken. Daarna premièrefeestje, natuurlijk. Ik ben daar nooit zo op mijn plaats. Trek me liever in een hoek terug dan me te moeten verhouden tot mensen die zich op dat moment tot de voorstelling verhouden. Dat gaat niet over feedback of kritiek, het gaat om een andere aanwezigheid. Het is een soort vreemde andere tijdsbeleving; waar je zelf, alweer maanden geleden, maanden mee bezig bent geweest hebben zij, zojuist, in anderhalf uur bekeken. Je staat in een verschillende tijdsschaal. Na afloop gingen we wat eten met elkaar, regisseur, acteurs, crew. Dan klopt de tijdsschaal weer. Je staat in verhouding tot de wereld om je heen. Kortstondig, dat wel - nu volgen de recensies...
Ik blijf in Maastricht, morgen geef ik les aan de studenten van de academie hier. Ik kijk ernaar uit.
Reactie plaatsen
Reacties